วันอังคารที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2559

#ซอมบี้บีทีเอส ฉาก NC PART17 [HOPEGA]





ร่างบางถูกกดให้นอนราบกับผืนเตียงอย่างช้าๆ





ยุนกิก็ยังไม่รู้ว่าบทบาทที่โฮซอกกำลังหยิบยื่นให้คืออะไร
โฮซอกก็ยังคงสนุกกับการกดจูบอยู่อย่างนั้น



"อ๊ะ.." ยุนกิรีบผละตอนเองออกจากการจูบของโฮซอกทันทีที่รู้ว่ามือของโฮซอกเริ่มซุกซน

"อะไร..." โฮซอกยิ้มออกมา เมื่อเห็นคนตรงหน้าเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน

"คุณกำลังทะลึ่งกับผมนะ" ยุนกิพยายามดันอีกฝ่ายให้ออกห่าง แต่ทว่าโฮซอกกลับดันร่างเล็กให้ลงไปนอนราบกับพื้นพรมเหมือนเดิม





"นี่!!"


ดวงตาหวานของยุนกิเบิกโพลงอีกครั้ง เมื่อโฮซอกกดจูบลงมาอีกรอบ แต่ต่างไปจากคราวแรก มันเป็นรสจูบที่เร่าร้อนและกำลังปลุกให้ยุนกิมีความต้องการมากขึ้น

จูบของโฮซอกมันเร่าร้อนและหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ มือหนาก็เปลี่ยนจากการซุนซนตามร่างกาย มาไล่ปลดเสื้อผ้าอีกฝ่ายออกไปแทน ยุนกิพยายามปัดป่ายมือของอีกคน แต่ก็ไม่เป็นผล



"แฮ่ก.. แฮ่ก...แฮ่ก...."



โฮซอกถอนจูบจากยุนกิ เพื่อมองเรือนร่างที่เสื้อผ้าหลุดรุ่ยตรงหน้า

"ผิวขาว...ขาวมาก"


แม้มีเพียงแสงเทียนที่ให้ความสว่างในห้องรับแขก แต่มันก็ทำให้โฮซอกเห็นได้ชัดว่าเรือนร่างของยุนกิเป็นแบบไหน


"ผมจะไม่ให้อภัยคุณแน่..."

โฮซอกกระตุกยิ้มที่มุมปาก ร่างเล็กที่หอบหายใจรน มันทำให้ดูเย้ายวนกว่าที่คิด
นี่อาจจะเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่โฮซอกตกหลุมรักยุนกิก็ได้



จมูกโด่งเริ่มซุกไซร้ซอกคอขาวของยุนกิอย่างหลงใหล พร้อมกับขบเม้มตามจุดต่างๆไว้ เพื่อแสดงออกว่าเขาได้เป็นเจ้าของเรือนร่างนี้แล้ว

"อ๊ะ อ๊าาา..หยุดนะ"

ยุนกิสะดุ้งจนตัวเกร็งเมื่อโฮซอกละเลงลิ้นร้อนเข้าสัมผัสกับยอดอกของตัวเอง ไม่หนำซ้ำยังงับและดูดมันอีก โฮซอกคงเคยมีประสบการณ์กับผู้หญิงมาก่อนสินะ...

"อื้ออออออ คุณโฮซอก.."

มือเล็กของยุนกิ ทำได้แค่ขยุ้มกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มของโฮซอกเพื่อระบายอารมณ์เสียวนี้ออกไป แต่มันกลับยิ่งทำให้โฮซอกรู้สึกโหยหามันมากไปอีก


ริมฝีปากหนาค่อยเลื่อนจากยอดอกลงมาจนถึงจุดต้องห้ามที่ยุนกิไม่อยากให้มาถึง

โฮซอกเงยหน้าขึ้นสบตายุนกิอีกที และร่างเล็กกลับส่ายหน้าปฏิเสธ



แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้โฮซอกหยุด









โฮซอกงับขอบชั้นในสีขาวของยุนกิ แล้วเลื่อนมันลงไปตรงต้นขาของอีกคน ทำให้เห็นแก่นกายเล็กของยุนกิชัดเจน แต่ร่างเล็กพยายามที่จะปิดมันไว้

โฮซอกปัดมือเล็กออก และรีบใช้ปากของเขาดูดแกนเล็กทันที

"อ๊าาาาาา คุณโฮซอก..."

มือเล็กพยายามจะดันหัวของโฮซอกออก แต่กลับทำไม่ได้ เพราะความเสียวซ่านเข้าเล่นงาน


โฮซอกเริ่มเพิ่มความรุนแรงในการชักรูดแกนเล็กทางปากมากขึ้น และเร็วขึ้นจนยุนกิแทบจะปรับตัวเข้าหาไม่ทัน

"อ๊ะะ อ๊าาา  อึ่ก กกก...คุณโฮซอก อ่าาาาาา..."





เสียงครางของร่างเล็กดังระงมไปทั่วห้อง มือเล็กจิกพื้นพรมเพื่อระบายความเสียว ทำไมถึงรู้สึกดีแปลกๆแบบนี้กัน?

"นายรู้สึกดีใช่มั้ยยุนกิ?"


โฮซอกผละริมฝีปากออกจากแก่นกายเล็กของอีกคน เพื่อหันมาสบตากับร่างเล็กที่เหมือนจะทำหน้าเคลิ้มอยู่แว๊บนึง แต่ก็กลับมาทำขรึมเหมือนเดิม



"ไม่! ไม่เห็นจะรู้สึกตรงหน๊ะ..... อ๊าาาาาาาา"



ยุนกิสะดุ้งขึ้นมาอีกครั้งเมื่อ มือหนาของโฮซอกกำลังชักรูดแกนเล็กอยู่

"อ่องั้นหรอครับ..ไม่รู้สึกสินะครับ"



"อึ่กก.... อ่าาาาาาาห์ คุณโฮซอก.....อื้ออออ"

ยุนกิเกร็งจนตัวแทบจะแตก แต่ความเสียวนี้ก็ไม่ได้หายไปเลย โฮซอกคนเจ้าเล่ห์ก็ยังเพิ่มจังหวะในการชักรูดแกนของเขาไปอีก เสียวจนถึงจุดสุดยอด... ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเลย


แต่กับครั้งนี้มัน.....




แผล่ะ...



น้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมาจากแกนเล็กอย่างห้ามไม่ได้ โฮซอกมองมือของเขาที่เลอะด้วยน้ำรักของอีกฝ่ายอย่างพึงพอใจ


แสดงว่ายุนกิยังซิงและบริสุทธิ์แบบสุดๆเลยสินะ...



"!!!!"


ยุนกิตกใจกับสิ่งที่โฮซอกทำ เมื่อกางเกงยีนส์ขาดๆที่ยุนกิสวมมาถูกโฮซอกปลดมันลงไปจนอยู่ที่ข้อเท้าข้างซ้าย แถมยังเข้าแทรกตรงข้างระหว่างขาสองข้างของยุนกิ

"คุณกำลังจะทำอะไร...."


โฮซอกไม่ตอบอะไรมาก เพียงป้ายน้ำรักที่เปื้อนมือเข้าที่ช่องทางหลังของยุนกิ ก่อนจะยัดนิ้วกลางตามเข้าไป

"อ๊าาาาาาาาาาา..."


ร่างเล็กกระตุกขึ้นมา เมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในเรือนร่าง
โฮซอกยิ้มตามก่อนจะค่อยๆขยับนิ้วทีละนิด เพื่อปรับให้คนใต้ร่างชินกับสภาพ

"อ๊ะ อื้ออออออ... " ยุนกิ ใช้มือเล็กปิดปาก เพราะอยากจะทนฟังเสียงน่าเกลียดของตัวเอง แต่ก้ไม่สามารถห้ามเสียงที่เกิดขึ้นมาได้



"ยุนกิ.." โฮซอกเรียกร่างเล็กในขณะที่นิ้วยังขยับอยู่
"ทีนี้บอกพี่สิ ว่ายุนกิรู้สึกยังไงกับพี่.."


"ฮึกก.. ไม่รู้...อ๊าาาาาาาาาาา" ยุนกิเกร็งไปอีก เมื่อโอซอกยัดเพิ่มนิ้วนางเข้าไปอีกนิ้วและเพิ่มจังหวะในการขยับ



"คุณโฮซอก....อื้ออ... คุณ....ใจดีกับผม...."

"....."



"คุณ..อ่าาาา... ทำให้ผม...สับสน"

"....."



"ว่าผม.......อึ่ก...ควรจะรู้สึก...อื้ออออ...ยังไงกับคุณ"

"....."



"บอกมาสักทีว่านายรู้สึกยังไง" โฮซอกเร่งจังหวะนิ้วให้เท่ากับแรงรบเร้าของเขามากขึ้น ยุนกิกระตุกร่างอีกครั้ง ก่อนจะเม้มปากบางเป็นเส้นตรง


"อื้อออออออออออออ..คุณโฮซอก....."



"ผม......ชอบ..คุณ......"





โฮซอกก้มลงประกบริมฝีปากกับร่างเล็กอีกครั้ง แต่คราวนี้โฮซอกใส่ทั้งความรักความหลงใหลและความต้องการไปในรสจูบด้วยกัน ถึงมันจะเร่าร้อน แต่ก็นุ่มนวล ถึงมันจะหนักหน่วงแต่อบอุ่น

โฮซอกถอนจูบของตัวเองออกพร้อมกับนิ้วทั้งสอง ก่อนจะปลดกางเกงของตัวเองออก ให้ยุนกิเห็นแก่นกายของตนที่ชูชันพร้อมที่จะเข้าไปในร่างเล็ก



โฮซอกจ่อปลายแกนที่ช่องทางรักของยุนกิ โดยที่ร่างเล็กไม่ได้ส่งเสียงห้าม หรืแสดงปฏิกิริยาต่อต้าน


สายตาของทั้งคู่สบกันด้วยอารมณ์แบบเดียวกัน





โฮซอกค่อยๆยิ้มออกมา..




"ทีนี้ พี่จะบอกยุนกินะ... ว่าพี่รู้สึกยังไงกับยุนกิ"