#ซอมบี้บีทีเอส ฉาก NC PART13 [VMIN]

เสียงลงกลอนประตูดังขึ้นก่อนที่แทฮยองจะเดินเข้ามาผลักร่างเล็กของปาร์คจีมินให้นอนราบลงกับพื้นโซฟา พร้อมกับขึ้นคร่อม

"นายจะทำอะไร แทฮยอง!"

แต่ว่าร่างเล็กกลับต่อต้านสิ่งที่แทฮยองกำลังทำ แขนเล็กเหยียดออก เพื่อดันให้คนที่อยู่บนตัวออกไป แทฮยองรู้สึกหงุดหงิดที่โดนขัดใจ

ป๊าบ!

มือหนาตบเข้าที่แก้มนิ่มของจีมิน เข้าทีนึง มันแรงพอที่จะทำให้แก้มนั้นขึ้นเป็นริ้วสีแดง

"ขัดขืนนี่ มึงอยากตายรึไง?"

มือหนาของแทฮยองเปลี่ยนตำแหน่งจับเข้าล็อคตรงคอเล็กของจีมิน แต่เขายังไม่ได้ออกแรงบีบ แค่ทำให้รู้ว่า ถ้าจีมินขัดขืนมากกว่านี้จะเกิดอะไรขึ้น


ริมฝีปากหนากดเข้าจูบขยี้ริมฝีปากเล็กทันที เพื่อไม่อยากถ่วงเวลาไปให้นานกว่านี้

"อื้อออออออ.."

เสียงต่อต้านในลำคอของจีมินขาดหายไป เพราะลิ้นร้อนของแทฮยองเริ่มซุกซนมุดเข้าไปในโพรงปาก แทฮยองตวัดลิ้นร้อนของเขา กวาดเอาความหวานจากจีมินไป หวังจะไม่ให้เหลือให้ใครได้ความหวานนี้ไป นอกจากเขา


แทฮยองเลื่อนริมฝีปากของเขามากดจูบตรงเรืองแก้ม ที่คิดว่าคงจะเป็นริ้วแดงจากแรงตบของเขา แทฮยองกดจูบซ้ำที่เรืองแก้ม พร้อมกับหอมเรืองแก้มนั้นเข้าฟอดใหญ่ ดูดซับกลิ่นหอมที่มาจากเหงื่อของจีมิน

"หอม.."

แทฮยองสบถคำพูดของเขา ออกมาพร้อมกับความรู้สึกของเขา

"ทำไมนายถึงน่ากินขนาดนี้กันนะ...."

แต่ร่างเล็กไม่ตอบคำถามเขา จีมินเอื้อนหน้าหลบสายตาจากคนตรงหน้า เพราะไม่สามารถนฟังประโยคเหล่านั้นได้


แทฮยองลงมือถอดแจ็คเกตยีนส์ของเขาออก พร้อมกับเสื้อยืดสีกรมแล้วเควี่ยงมันลงพื้น

"แทฮยอง นายกำลังจะทำอะไร.."

จีมินมองเห็นกระทำของแทฮยองไม่ชัดเนื่องจากที่นี่ไม่มีไฟให้ความสว่าง มีเพียงแสงจันทร์ที่เล็ดลอดเข้ามา ให้เห็นแค่ลางๆเท่านั้น

มือหนาของแทฮยองคว้าข้อมือเล็กของจีมินสองข้าง แล้วบังคับมือสองข้างนั้น ให้สัมผัสตัวเขา
จีมินสะดุ้ง เมื่อรู้สึกว่า มือของตนได้สัมผัสถูกเนื้อหนังของแทฮยอง ถึงจะชักมือกลับ แต่แทฮยองกลับรั้งไว้ และยังคงบังคับให้สัมผัสต่อไป

แผงอกเนียนและดูแข็งแกร่ง กล้ามเนื้อหน้าท้องของแทฮยอง

จีมินรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งหน้า ถึงจะรู้ว่านั้นก็เป็นสิ่งที่ตนเองก็มี แต่ทำไมถึงใจสั่นกับผิวของแทฮยองขนาดนี้กัน

แทฮยองสลัดข้อมือเล็กออก เมื่อรู้ว่าเขาพอใจแล้วกับการให้จีมินสัมผัส



"แทฮยอง หยุดนะ!"

จีมินเริ่มต่อต้านอีกครั้งเมื่อแทฮยองกำลังพยายามถอดเสื้อฮู้ดสีกรมที่เขาสวมอยู่ออก

แทฮยองเควี่ยงเสื้อฮู้ดของจีมินลงไปกองกับเสื้อของเขา พร้อมกับถอดเสื้อยืดสีขาวที่จีมินสวมอยู่ออก แล้วเควี่ยงมันออกไปให้พ้นทาง

"รำคานเวลานายขัดขืนเป็นบ้าเลยวะ.."

มือหนาของแทฮยองจัดการรวบมือข้อมือเล็กทั้งสองข้างของจีมิน แล้วพันธนาการด้วยโซ๋ อย่างรวดเร็ว แล้วรั้งมันขึ้นไปเหนือหัวของจีมิน ผูกโซ่ติดกับขาโซฟา ถึงจีมินจะดิ้นยังไง มันก็ช้าไป..

"ดิ้นได้อยู่มั้ย?" แทฮยองกระตุกยิ้มวายร้ายออกมา



"แทฮยอง ปล่อยฉันไปเถอะ..." จีมินขยับข้อมือเล็กของเขา หวังว่าจะหลุดจากพันธนาการนี้ แต่ไม่เลย..

"ขอร้อง ช้าไป.."



แทฮยองถอดกางเกงยีนส์เดฟ ที่จีมินสวมมาออกอย่างไม่ปราณี และไม่ฟังเสียงห้ามปรามของอีกฝ่ายแต่อย่างใด

แทฮยองชูนิ้วกลางขึ้นมาจ่อหน้าจีมิน ก่อนที่จะยัดนิ้วกลางนั้นเข้าปากร่างเล็ก คว้านเอาน้ำลายของอีกฝ่ายออกมา

"อื้อมมมมมมมมมม.. "

แทฮยองดึงนิ้วกลางของเขาออกมา เมื่อรู้ว่านิ้วกลางของเขา ชุ่มด้วยน้ำลายของอีกฝ่ายแล้ว
นิ้วกลางที่ชุ่มด้วยน้ำลายลูบช่องทางหลังของจีมินช้าๆ เพื่อบิ้วอารมณ์ร่างเล็กให้มาสนุกด้วยกัน

"อ่าา.......แทฮยอง... อย่านะ..ของร้องละ."

จีมินเม้มปาก เมื่อรู้ว่าตนกำลังลำบาก แต่แทฮยองไม่ได้หยุดตามคำพูดของจีมินเลย
แทฮยองสอดนิ้วกลางเข้าช่องทางหลังของจีมินอย่างรวดเร็ว พร้อมกับขยับนิ้วของเขา
"อ๊าาาาาาาาา แทฮยอง....หยุดเถอะ"

"อา..แน่นเหมือนกันนะเนี่ย"
แทฮยองกระตุกยิ้มร้ายออกมา ก่อนจะสอดเพิ่มเข้าไปอีกนิ้ว "ฉันไม่รู้ว่านายผ่านอะไรมาบ้าง แต่อย่างน้อย....." แทฮยองขยับนิ้วกลางและนิ้วนางของเขาที่อยู่ในช่องทางหลังของจีมิน เพิ่มจังหวะเร็วขึ้น


"อ๊ะ..อ๊าาาาาา...อ๊าาาา..." จีมินกัดฟันตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถห้ามเสียงครางได้

แทฮยองก้มหน้าลงเข้าใกล้จีมิน ในขณะที่นิ้วทั้งสองยังคงทำงานอยู่


"นายก็เป็นของฉัน"







แทฮยองดึงนิ้วทั้งสองของเขาออก แล้วเลื่อนมือมาปลดกางเกงของเขาออก แก่นกายชาย ที่ตอนนี้ร้อนลุ่มไปหมด ชูชันขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

"พร้อมรึยังจีมิน..แต่บอกไว้นะ"

แทฮยองขยับเข้าใกล้จีมินมากขึ้น ในขณะที่ร่างเล็กขยับไปไหนไม่ได้

"ฉันไม่ซอร์ฟให้นายแน่.."



"ฮึก.... แทฮยองอา....... หยุดนะ!"







แทฮยองจัดการนำขาเรียวเล็กของจีมินมาพาดบ่าของเขาไว้พร้อมกับสอดแก่นกายร้อนเข้าช่องทางหลังของจีมินทันที
"เหี้ย...แน่น..สัด.."

แทฮยองกัดปาก เมื่อช่องทางของร่างเล็กมันแคบเกินไปที่เขาจะลอดผ่าน แต่ด้วยแรงทั้งหมด แทฮยองก็เข้ามาในตัวจีมินจนสุดแกน และกำลังขยับเพื่อปรับความคุ้นชิน


"อะ อาาาาา... แทฮยองอา......."

จีมินเริ่มรู้สึกเลื่อนลอย สมองเริ่มเป็นสีขาวโพลน บวกกับความเจ็บปวดที่ค่อยๆหายไปแต่กลายเป็นความเสียวซ่านมาแทนที


เมื่อเริ่มรู้สึกคุ้นชินกับมัน แทฮยองก็จัดการโยกสะโพกของเขา ตอบสนองสิ่งที่เขาต้องการทันที

"อึก...อ๊ะ อ่าาาาาาส์..แทฮยองอา... อื้อออ.."

จีมินไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของเขาได้ ในขณะที่แทฮยองเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ

"อื้ออออออ.....อ่ะ...อ๊ะ.. อ๊าาาาาาาาาาาา...."


แม้สมองจะบังคับให้จีมินหยุดส่งเสียงที่น่ารังเกียจนี้เสียที หากแต่ว่าร่างกายของเขาไม่ได้ตอบสนองอย่างที่ใจคิดเอาซะเลย


แทฮยองยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เขาชอบจีมินไปเสียหมด เสียงครางหวานๆนี้ เขาเองก็อยากจะได้ยินมันคนเดียวไปตลอดชีวิต ถ้าหากไม่มีใครดันมาช่วงชิงไปก่อน


"นาย...ต้องเป็นของฉัน.."





"เป็นของฉันเท่านั้น ปาร์คจีมิน!"